THIS IS NOT A SERIES REVIEW

"SA JOURNAL/DIARY/BLOG AY ISANG EBIDENSYA NA BUHAY KA AT NABUBUHAY KA NG HABANG BUHAY .."

Kagabe(at kanina) lang natapos ko na yung Series ng One Litre of tears
palabas to sa GMA 7 .. 10pm to 6am ko pinanuod yon,(IMAGININ MO NLANG YUNG EYEBAGS KO)
Sa pag kaka tanda ko ang huling iyak ko ng ganun, eh yung nag break kame ni Super EX
TOTOO ! isang Litro talaga ang maiiyak mo sa palabas na to
iniisip ko kung san ba talaga ako naiiyak sa sitwasyon nya o sa mga tao na
nasa paligid nya ..

Kung may natutunan man ako sa palabas na yon
yun yung pagiging positive, pag papahalaga sa bawat araw na dumadating,sa pamilya,kaibigan at sa blessings
na dadating pa ..

Mahilig ako mag sulat sa Diary bata pa lang ako meron na ko nun
naiinis lang ako pag binabasa yun ng pinsan ko at ginagawang pang black mail
at ipag kakalat nya daw kung sino ang crush ko.. Saklap diba ?

dahil may nagbabasa ng diary ko i used secret code para hindi nila maintindihan(kaya ngayon hindi ko na rin maintindihan)

Tinigil ko yun pero loner ako nang nag stop ako mag aral (bawal manuod ng t.v at mag internet)
dahil sa sakit, wala akong maka usap pakikipag sulatan lng
sa dating mga kaibigan yung nagagawa ko kaya binalik ko yung
pag sulat sa diary :) pag balik ko sa school mas nag enjoy ako mag sulat ng diary.
yung English teacher namen isa sa requirements nya ang mag gawa ng journal
sobrang na enjoy ko talaga yun kase every week pinapasa namen yun kaya kung ano man yung problema na nakasulat don may advice na may grade pa :)

natigil lang yun ng junior high ako, masyadong busy,hindi ko namalayan Pate pag susulat sa diary naging Hi tech narin.. kaya nung senior high nag blog nalang ako,yung unang blog ko wala naman talaga nakaka alam nun hangang nag lagay nalang ako ng link kaya kumalat sa isang tao :)) Pero masyadong maraming intriga sa naunang blog ko kaya Pinalitan ko nalang at eto na yung bago, etong binabasa mo .. sa pag lawak ng technology hindi ko na maintindihan ang bagong way ng pag da diary o sadyang slow lang talaga ako,

Nung pinagawa samen ng teacher ko yung journal na yun
natuwa ako kase pag balik sayo may advice na parang ganito rin sa blog may comment
hindi ko lang maintindihan parang nagiging contest na ang pag BLOG, kaya na pre pressured narin ang iba kung pano magiging maganda ang bawat entry nila,at magiging ka intere interesado ang mambabasa sa binabasa nila(ano daw?) dun sa nabasa ko na phrase ang sabe hindi isang multiple choice o identification ang sukatan ng buhay kundi essay kung pano mo masusulat ang kabuluhan ng buhay mo. Hindi masusukat ang ang tagumpay sa pasadong exam,magandang school,magarang damit o gwapo/magandang jowa ang buhay .. nandun yan kung pano mo ginawang makabuluhan ang buhay mo.. dun naka focus ang buhay ko ngayon ..

Sa ganitong uri ng techology marami kang maiimpluwensyahang tao
maraming maapektohan makaka relate o mag babasa lang ..

Wala akong magawa na pwedeng ika buti ng iba .. hindi ako talented sayaw.kanta,drawing,pag arte o kung saan kahit sa sport wala .. hindi rin ako ganun kagaling sa pag aaral
hindi ako masunuring anak, SELF CENTERED CHEESE ata ang ugali ko .. pero ngayon
i always give way to others,(ang baet? hindi rin) ako yung tao na pag may gumawa na ng ginagawa ko tinitigil ko na yun, kaya nag tatapos ako sa walang na aacomplish :(


Hindi ko alam kung pano uusad ang buhay ko sa susunod na mga taon
binigyan ako ng 2nd chance para mabuhay , hindi ko alam kung bakit pa ko nabigyan
ng chance.. pero having my friends and family are worth living for


ANG DRAMA NAMAN :( hindi ko alam kung san tumakbo yung
entry na to .. sinusulat ko lang yung nararamdaman ko (oh eh ano)

SA JOURNAL/DIARY/BLOG AY ISANG EBIDENSYA NA BUHAY KA AT NABUBUHAY KA NG HABANG BUHAY ..

****************************************************

THE OTHERSIDE OF SUFFERINGS
AYA IKEUCHI

everyone feels pain
but surely,
after suffering satisfaction will arrive
even with sports, studying, or other ordeals
with life, its like that for everyone
if we can beat the pain,
on the other side,
a rainbow of happiness awaits us
that will definitely become a treasure
let's believe in that

----------------

STEP BY STEP
AYA IKEUCHI

When my existence seems to disappear,
I will look for the place where i can do the best i can.
From now on, I'll deliberate slowly,
I won't be impatient.
I won't be greedy.
I won't give up.
because everyone takes things step by step.

-------------------------

Where should I head towards? Even if there isn't answer, I'll feel better by writing it down. I've looked for a pair of helping hands but I couldn't feel them, couldn't see them. I only face towards darkness and hear hear the sounds of my hopeless screams.

smooches shen :)

PLUG : MANOOD KAYO NG ONE LITRE OF TEARS ;[
MAGANDA PROMISE ;0) (bayaran kaya ako ng GMA sa pag plug ?)


-----
P.S. Nag pagupit ako kanina
sabe ko ANIMAE look, nag muka akong DIVA haist !